محمدرضا امینی در گفتگو با مهر معتقد است: در كشور ما وزن بخش مسكن از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در حدود ۸۸ درصد از خالص ثروت مردم ایران در املاك و مستغلات است در حالی كه این میزان در آمریكا حدود ۳۰ درصد است.
وی با اشاره به اینكه به طورسنتی، زمین و ساختمان مهمترین هدف مردم در سرمایه گذاری است اظهار داشت: بازارهایی مانند ارز، طلا، سهام و بانك در اولویت های بعدی نزد مردم قرار دارند.
این فعال صنعت ساخت و ساز ادامه داد: در دوره ای همه بخش های كشور شامل بانك ها، بیمه ها، صنایع مختلف و حتی دانشگاه ها وام مسكن می گرفتند و در این بخش از اقتصاد ورود می كردند و میانگین نرخ رشد سرمایه گذاری در بخش مسكن به علت تمایلات سنتی مردم برای سرمایه گذاری در بخش مسكن از سایر بخش ها بیشتر بود به طوریكه تعداد واحدهای مسكونی از ۵ میلیون و ۳۰۰ هزار واحد در سال ۱۳۵۵ در كل كشور به حدود ۲۲ میلیون واحد در سال ۱۳۹۳ افزایش پیدا كرد كه نشان داده است تعداد واحدهای مسكونی سالانه ۴ درصد رشد داشته است.
امینی با اشاره به دامنه گسترده بخش مسكن و ارتباط این بخش با سایر فعالیت های اقتصادی تصریح كرد: اگر بخواهیم تصویری از ابعاد این بخش عرضه كنیم باید بگوییم بخش مسكن و ساختمان با در نظر گرفتنن املاك و مستغلات با ۱۲۰ رشته صنعتی در ارتباط است و رونق و ركود آنها با بخش ساختمان و مسكن رابطه تنگاتنگی دارد. این ارتباط به این صورتی است كه بخش مسكن با ۷۰ بخش اقتصادی دارای رابطه پیشین و با ۵۰ بخش هم دارای رابطه پسین اقتصادی است.
وی اضافه كرد: خصوصیت دیگر این بخش این است بر مبنای گزارش مركز آمار ایران در دوره زمانی ۱۰ سال قبل و بسته به اینكه دوره رونق یا ركود باشد ۸ تا ۱۱ درصد نیروی كار فعال كشور در این بخش فعال بودند و مزیتی كه ساختمان دارد این است كه به ازای هر واحد سرمایه گذاری میزان اشتغال بیشتری بوجود می|آورد هر ۲۰ میلیارد ریال سرمایه گذاری در بخش مسكن بر مبنای آمارهایی كه از گذشته داریم ۱۰۰ نفر را مشغول به كار می كند، اما در بخش نفت نیازمند سرمایه گذاری ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان هستیم و میزان سرمایه گذاری برای سایر صنایع برای رونق بخشی به اشتغال باید بیشتر باشد.