مدیرعامل منطقه آزاد دوغارون در گفت وگو با بازسازی خانه عنوان كرد
غفلت ایران از حمل و نقل ترکیبی در راه ترانزیتی چابهار - دوغارون
به گزارش بازسازی خانه، مسیر ترانزیتی چابهار - دوغارون یکی از کریدورهای مهم شرق ایران است و نقش کلیدی در اتصال بندر اقیانوسی چابهار به مرز افغانستان (دوغارون) و آسیای مرکزی دارد که می تواند فرصتهای جدیدی برای رشد اقتصادی، جذب سرمایه گذاری و توسعه تجارت منطقه ای فراهم آورد اما به قول مدیرعامل منطقه آزاد دوغارون، ترانزیت جاده ای در این راه به سبب بالا بودن هزینه های بالای حمل و نقل توجیه اقتصادی ندارد و مسیر ریلی هم ساخته نشده است؛ بنابراین از این مسیر ترانزیتی ایرانیها بی بهره مانده و منافع ترانزیت آن به جیب افغانستان می رود!
به گزارش بازسازی خانه به نقل از ایسنا، مسیر ترانزیتی چابهار - دوغارون یکی از محورهای حیاتی در اتصال جنوب ایران به افغانستان، آسیای میانه و اقیانوس هند است. این مسیر نه فقط از نظر اقتصادی برای ایران و افغانستان اهمیت بالایی دارد، بلکه از نظر امنیت اقتصادی و ژئوپلیتیکی شرق کشور هم نقش ویژه ای ایفا می کند.
داشتن مسیر مستقل زمینی و دریایی خصوصاً بوسیله بندر چابهار برای افغانستان که به سبب موقعیت جغرافیایی خاص خود نیازمند مسیرهای مطمئن و پایدار می باشد، اهمیت راهبردی فراوانی دارد. این مسیر می تواند دسترسی افغانستان را به آب های آزاد تسهیل و مسیر تجارت منطقه ای را کوتاه تر و ایمن تر کند.
غفلت های تاریخی ایران در حمل و نقل ترکیبی
در زمینه کریدور شرق محمدرضا مودودی - مدیرعامل منطقه آزاد دوغارون - در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به اینکه این کریدور نه فقط برای ایران بلکه برای کشورهای همسایه هم اهمیت دارد، اظهار داشت: بر طبق این کریدور کشورهای حوزه آسیای میانه هم می توانند به بندر چابهار که به آب های آزاد متصل است، وصل شوند و با کمک این اتصال، هزینه های ترانزیت و حمل بار به شدت کاهش خواهد یافت.
وی اضافه کرد: امروزه اساسا کشورهایی که می توانند از حمل و نقل ترکیبی استفاد کنند، مزیت رقابتی بالایی دارند ولی در ایران غفلت های تاریخی بسیاری در حمل و نقل ترکیبی رخداده و استراتژی های گاها مبهم، دیرهنگام و گاه غیر اصولی سبب شده که تجارت خارجی صدمه ببیند؛ بنابراین نتوانسته ایم زیرساخت های حرفه ای لازم را برای توسعه خارجی فراهم نماییم.
مدیرعامل منطقه آزاد دوغارون اشاره کرد: یکی از با اهمیت ترین مشکلاتی که در عرصه تجارت خارجی در کریدور شرق داریم، این است که این کریدور آنچنان که باید فعال نشده است و مسیرهای آن هنوز به ظرفیت کامل نرسیده اند.
تجارت ریلی نداریم
وی اضافه کرد: خط ریلی ما متاسفانه از مسیرهای درستی کشیده نشده و ناوگان ریلی از مسیر مطلوبی عبور نمی کند و آن چه امروز شاهدیم بالاتر از آن که مبتنی بر یک نگاه اصولی باشد، متاثر از دید سیاسی و تحت الشعاع فشار و اصرار تعدادی از نمایندگان بومی بوده که سبب شده خط ریلی بجای این که از شرق کشور و از نزدیکی مرزهای تجاری حرکت نماید خصوصاً از دوغارون که یکی از معبرهای اصلی تجارت خارجی با افغانستان و قدیمی ترین گمرک رسمی ایران است، رد شود و از آنجا هم به سرخس و اینچه برون برسد اما از مسیر تربت حیدریه و گناباد عبور می کند که این مسیر ارتباطی با مرز نو تجارت خارجی دارد و بیشتر معطوف به مسافربری ایرانی است و متاسفانه برای توسعه ظرفیتهای تجاری مورد استفاده نگرفته است.
مدیرعامل منطقه آزاد دوغارون در ادامه اظهار داشت: بنابراین عملاً از ظرفیت تجارت واگنی در منطقه آزاد دوغارون غافل شده و از درآمدهای ناشی از آن بی بهره هستیم.
مودودی با اشاره به این که در ترانزیت جاده ای هم چالش های بسیاری داریم، اظهار داشت: مسیر چابهار به دوغارون مسیر یک طرفه است، کامیون ها حاضر نیستند بار را یکطرفه ببرند و حتماً باید دو سر بار باشد. شیوه های سیاستی ما در این بخش با مشکلاتی هم راه است.
ترانزیت جاده ای چابهار - دوغارون توجیه اقتصادی ندارد
وی افزود: افغانستانی ها که خودرو های سنگین خودرا با یک دهم قیمت ایرانی می خرند به سادگی می توانند از افغانستان آمده و تا چابهار بروند و بارشان را تحویل بگیرند و برگردند ولی به سبب این که قیمت کامیون گران است و هزینه های حمل و نقل هم بالاست، این مسیر ترانزیتی جاده ای برای ما توجیه اقتصادی ندارد و بنابراین ظرفیتهای چابهار نتوانسته از بالقوه به بالفعل تبدیل گردد.
به واردات هزار دستگاه کامیون نیاز داریم
مدیرعامل منطقه آزاد دوغارون در ادامه به عرضه پیشنهاداتی برای حل این مورد پرداخت و اظهار داشت: باید بتوانیم هزار دستگاه کامیون باری ۲۰ تا ۲۵ تنی با پلاک دوغارون یا چابهار وارد کشور نماییم. باید تفاهماتی بین ما و منطقه آزاد چابهار صورت بگیرد که بتوانیم از مسیر افغانستان تمام مرزهای مسیر کریدور شرق را پوشش دهیم و کامیون ها اجازه داشته باشند در تمام مسیر یعنی از سیستان و بلوچستان و خراسان تا اینچه برون به سادگی تردد کنند.
منافع ترانزیت جاده ای چابهار - دوغارون در جیب افغانستان
وی در آخر اظهار داشت: طبیعتا کاهش هزینه خرید کامیون کمک می نماید ترانزیت جاده ای مسیر چابهار - دوغارون توجیه اقتصادی داشته باشد و در نهایت منجر به افزایش جابه جایی کالا در کریدور شرق خواهد شد. همین طور باید از ظرفیت پلاک گذاری مناطق آزاد استفاده نماییم تا در مدتی که مشکل راه اندازی خط ریلی وجود دارد از ظرفیت کامیونی استفاده گردد و منافع آن به جیب افغانستان و سایر کشورهایی که می توانند از خودروی ارزان استفاده کنند، نرود
این مسیر می تواند دسترسی افغانستان را به آب های آزاد تسهیل و مسیر تجارت منطقه ای را کوتاه تر و ایمن تر کند. تجارت ریلی نداریم وی افزود: خط ریلی ما متاسفانه از مسیرهای درستی کشیده نشده و ناوگان ریلی از مسیر مطلوبی عبور نمی کند و آنچه امروز شاهدیم بالاتر از آن که مبتنی بر یک نگاه اصولی باشد، متاثر از دید سیاسی و تحت تأثیر فشار و اصرار برخی از نمایندگان بومی بوده که سبب شده خط ریلی به جای اینکه از شرق کشور و از نزدیکی مرزهای تجاری حرکت کند به ویژه از دوغارون که یکی از معبرهای اصلی تجارت خارجی با افغانستان و قدیمی ترین گمرک رسمی ایران است، رد شود و از آنجا هم به سرخس و اینچه برون برسد اما از مسیر تربت حیدریه و گناباد عبور می کند که این مسیر ارتباطی با مرز نو تجارت خارجی دارد و بیشتر معطوف به مسافربری ایرانی است و متاسفانه برای توسعه ظرفیت های تجاری مورد استفاده نگرفته است. مودودی با اشاره به اینکه در ترانزیت جاده ای هم چالش های بسیاری داریم، گفت: مسیر چابهار به دوغارون مسیر یک طرفه است، کامیون ها حاضر نیستند بار را یکطرفه ببرند و حتما باید دو سر بار باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب